Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Maximus dolor, inquit, brevis est. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Duo Reges: constructio interrete. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Memini me adesse P.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Nam ante Aristippus, et ille melius.

Itaque fecimus.: Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
Bork: Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?
Erat enim Polemonis.: Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Tuum credibile?: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse
et tuas cogitationes et studia perspexeris;

Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo,
quod naturae est accommodatum.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Bork In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.